Ég, Uma Thurman, Michelle Pfeiffer, Daniel Day-Lewis, Jerry Seinfeld og hinn geðþekki írski miðvörður Kevin Moran (!) (Man. Utd. 1978-1988) höldum þennan dag hátíðlegan. As always. Þá koma aðstandendur Alfred Hitchcock eflaust saman í dag og minnast þess að hann dó um leið og ég kom í heiminn (Minnir mig á það, að í einhverjum af mörgum fylleríisgönguferðum úr miðbænum og heim á stúdentagarða í den, barst það í tal hversu gaman væri að sparka gæsum út í Reykjavíkurtjörn. Eins og rúgbý bolta. Koma þeim á óvart, þið vitið. Boom! KVAAAKK! Birds.) Ég hins vegar efast um að einhverjir muni gera sér þann dagamun að minnast 64 ára brúðkaupsafmælis Evu Braun og Adolfs Hitlers.
Ég fór í hádeginu á hádegishlaðborð Vox með konunni. Át fuglakjöt ýmis konar - mest af gæs -, sætar kartöflur, góð salöt, lax og steikta sveppi með lauk og sósu, og einhverju meira gumsi. Svo eitthvað meinhollt kökuhlaðborð eftir ár. Æfingin frá því í morgun fór fyrir lítið, þó ég hafi reyndar étið hóflega þrátt fyrir tegundamagnið. Tók eftir því þegar ég fór út að það var þriggja metra Húsavíkingur - ef kokkahatturinn er meðtalinn - að elda. Bjarni Jakobsson heitir hann. Það hlaut að vera, hugsaði ég. Bulletproof ástæða fyrir góðum mat. Matarbúrið fyrir norðan.
Díalógur dagsins er úr American Psycho, og tengist mat:
Patrick Bateman: I'm on a diet. Jean: What, you're kidding, right? You look great... so fit... and thin. Patrick Bateman: Well, you can always be thinner... look better. Jean: Then maybe we shouldn't go out to dinner. I wouldn't want you to lose your willpower. Patrick Bateman: That's okay. I'm not very good at controlling it anyway.
No comments:
Post a Comment