Tíu lög út í nóttina

Topp tíu listi yfir lög sem gott er að blasta, sem síðasta lag áður en stigið er inn í leigubílinn og niður í bæ. Lögin eru ólík, alveg eins og tilefnin fyrir dagamuninum geta verið. Nett svona "liðin-tíð" bragur á þessu þar sem ég fer sjaldan, eða næstum aldrei, í bæinn nú orðið. Sem er bara fínt.

1. Them Bones - Alice in Chains. Staley. Dauður. En var svooo rosalegur í þessu lagi. - Hér sakar ekki að vera með menn í kringum sig sem segja reglulega: "Djöfull er Staley rosalegur..."

2. Across the Sea - Weezer. Smellur. Pinkerton með Weezer, þar sem þetta lag er að finna, er meistaraverk. - Góð trygging fyrir góðu upphafi á bæjarferðinni. Á leiðinni niður í bæ er fínt að taka djúpt samtal um það hversu vanmetinn trommarinn í Weezer er.

3. Seek and destroy - Metallica. Kill em all. Stórkostlegt meistarastykki. Ekki orð um það meir. - Hér er mikilvægt að vera með landsbyggðarstæla, það er að segja, ef ræturnar liggja þar. Dæmigerður góður landsbyggðarslagari. Hrátt, þungt og skilyrðislaust.

4. Present Tense - Pearl Jam. Besta lag Pearl Jam, finnst mér. Hvorki meira né minna. - Þetta má blasta vel. Svo má þagga niður í öllum svívirðilegum Creed aðdáendum sem eiga það til að stíga fram þegar Pearl Jam er sett á fóninn. With arms wide open my ass. Þetta er stórkostlegt lag af meistarastykkinu No Code.

5. Cherub Rock - Smashing Pumpkins. Hrikalegur slagari. Corgan líka vanmetinn sem gítarleikari. Gríðarlegt groove í hans spilamennsku. - Sá sem mótmælir þessu má vera úti. Þetta er svona lag sem enginn á að mótmæla. Ekkert umdeilt við þessa snilld. Þó Corgan eigi reyndar sína óvini. Hvernig sem á því stendur.

6. Idioteque - Radiohead. Gríðarlegt grúv í þessu lagi. - Mikilvægt að minna menn á það, að þetta lag sé geðveikt á tónleikum, ef maður hefur séð það. Bara svona fylleríisröfl. Detta í smá upprifjunar-gír. Alveg nauðsynlegt. En það er reyndar þannig, að þetta lag er eiginlega óeðlilega flott á tónleikum.

7. Pinball Wizard - Pete Townshend. Townshend. Snillingur. - Mjög líklegt að einhver kvarti yfir þessu lagavali í fyrstu, en svo þegar menn fatta hvað meistari Pete er mikill snillingur þá hættir það. Það er þessi virði að taka tíu rifrildi. Jafnvel bara taka þau alltaf.

8. Jack-ass - Beck. Frábært lag. - Ég hugsa að það röfli enginn yfir þessu. Bara gott grúv. Þetta er svona frekar óumdeilt. Ef einhver fílar þetta ekki neitt stórkostlega, þá fer hann bara út eða á klósettið.

9. Refuse resist - Sepultura. We are Sepultura from Brazil, un, dos, des, quatro. Stórkostlegt. - Eins og með Seek and destroy, þá er þetta lag sem er keyrt í góðum útvöldum hópi. Líklega er meirihlutinn samsettur af skilyrðislausum landsbyggðarmönnum. Ekkert svona vinnustaða-thing sem sagt.

10. Slide away - Oasis. Hrikalegur smellur frá Gallagher bræðrum. - Gott að hækka vel í þessu, jafnvel þannig að svona tveir, þrír óski eftir því að það verði lækkað. Svo er það náttúrulega svona nánast skotheld regla, eftir á, að maður á aldrei að yfirgefa partýin. Ef þau eru góð.